The Go-Go's :: Vacation (1982)

คิดว่าพวกคุณต่างรู้จักวงนี้กันดีอยู่แล้ว เพราะพวกเธอโด่งดังขึ้นมาทันตาเห็นจริงๆจากแผ่นชุด Beauty And The Beat ในขณะที่หลายๆคน (เมืองนอก) พูดกันว่าชุดนี้ช่วยตอกย้ำความโด่งดังให้แก่พวกเธอ ซึ่งผมก็เห็นด้วยและไม่เห็นด้วยไปในตัว

จะอธิบายเหตุผลในด้านเห็นด้วยก่อน ผมชื่นชมชุดแรกของพวกเธอมากกนะครับ เป็นดนตรีที่ธรรมดาสามัญมากเลย และเล่นไม่ยากด้วย เนื่องจากลักษณะการเล่นดนตรีของพวกเธอในแบบเด็กหัดใหม่ (ถ้าเทียบกับพวกมืออาชีพ) จึงทำให้ดนตรีของพวกเธอมีเสน่ห์ขึ้นมามาก เพราะเต็มไปด้วยพลังแห่งการแสดงออก พวกเธออาจจะไม่รู้ว่าตลาดต้องการอะไร แต่พวกเธอรู้ว่าพวกเธอต้องการอะไรในแบบของคนที่ต้องการสนองตัณหาของตนเอง ช่วงจังหวะการออกแผ่นชุดแรกของพวกเธอเป็นช่วงจังหวะที่ไม่ดีเลย แถมบริษัทอัดแผ่นเสียงของพวกเธอ (ไออาร์เอส.) ไม่ได้ช่วยเหลือในการประชาสัมพันธ์แผ่นนี้ (แผ่นแรก) ไต่อันดับในแบบช้าๆ แต่พอดีช่วงนั้นดิสโก้เกิดฟุบ เกิดแนวดนตรีแนวใหม่ขึ้นมา ซึ่งเป็นช่วงจังหวะในแบบ Dance Music ดนตรีของพวกเธอเป็นดนตรีร็อค และคิดว่าไม่จงใจที่จะสอดแทรกดนตรีในแบบ Dance Music แบบใหม่เข้าไปโดยอาศัยความสนุกสนานร่าเริงมากกว่าเรื่องอื่นใด และชุดนี้สามารถพุ่งขึ้นสู่อันดับ 1 ในอเมริกาได้ เรียกว่าทัศนปากกานักวิจารณ์ซับซ้อนจริงๆ ต้องยอมรับอยู่อย่างว่าการโด่งดังในอเมริกาคือการโด่งดังทั้งโลก Go-Go's ดังแล้ว ดังในแบบซินเดอเรลลาจริงๆ และที่ผมบอกว่าเห็นด้วยก็เห็นด้วยในแง่นี้แหละครับ แนวดนตรีของเธอไม่สามารถได้รับความนิยมได้ตลอดกาล ถ้าไม่มีการปรับปรุงและเปลี่ยนแปลง จะเป็นการได้รับความนิยมแค่ชั่วขณะเท่านั้น ไม่เหมือนแนวดนตรีในแบบพวก Asia อะไรพวกนี้ ที่สามารถทิ้งช่วงนานๆได้ ดังนั้นสุภาษิตน้ำขึ้นให้รีบตักจึงเหมาะสำหรับวงอย่าง Go-Go's มาก เพราะแนวดนตรีบังคับ

แต่ในส่วนที่ผมไม่เห็นด้วยคือ ชุดนี้ไม่ใช่การตอกย้ำความสำเร็จของวงนี้ แต่ชุดนี้เป็นชุดที่พยายามทำให้คนไม่ลืมพวกเธอ เพราะแนวดนตรีของเธอเป็นแนวที่ยากแก่การแสวงหาสิ่งใหม่ๆเข้ามาทดแทนแนวดนตรีเก่าก่อน ดนตรีในชุดนี้เหมือนชุดแรกมาก แต่เนื่องจากการออกในระยะกระชั้นชิดทำให้พลังทางดนตรีดูแล้วด้อยค่าลงไปทั้งๆที่ไม่ได้ด้อยลงไปเลย การที่ผมซื้อชุดนี้มาฟัง เพราะผมอยากจะดูว่าเป็นไปตามความคาดเหมายของผมไหมในด้านแนวดนตรี ปรากฎว่าไม่ผิดจากความคาดหมายของผมเลย คือ Go-Go's ยังหาทางออกให้แก่ดนตรีของตนเองไม่ได้ เสมือนกับดนตรีในแบบร็อคอบิลลี่ ที่สามารถปะทุขึ้นมาให้ดังขึ้นมาให้กับในระยะเวลาหนึ่ง แล้วก็ต้องหายไปถึง 20 ปี แล้วก็ปะทุขึ้นมาใหม่ในแบบ Stray Cats ทำ แต่ก็จะอยู่ได้ไม่นาน เพราะไม่มีทางออกให้กับแนวดนตรี

ผมยกย่องในความเป็นดนตรีของพวกเธอมาก แต่อยากจะแนะนำให้ซื้อแผ่นชุดแรกของเธอมากกว่า ซึ่งปีที่แล้วชุดแรกของเธอก็ขายดีมาก (ลงไปแล้วใน Addition ในฉบับที่แล้ว และผมมีแผ่นของวงนี้ครบทั้ง 2 ชุด) ถึงจะเป็นแนวเดียวกัน แต่ความดีเด่นผิดกันครับ แผ่นแรกคือพลังแห่งการสร้างสรรค์ แต่แผ่นที่สองคือการเหยียบลงบนรอยเท้าของตนเอง

สำหรับผู้ไม่เคยฟัง Go-Go's เลย ถ้าจะถามว่าเพลงเพราะไหม? ก็ต้องบอกว่าเพราะครับ ดนตรีมีแนวแต่เป็นแนวส่วนตัวที่ไม่เปลี่ยนแปลง

หมู่นี้การเขียนของผมลดอัตราในการพูดถึงเพลงลงไปมาก แต่มีลักษณะแห่งการวิเคราะห์ดนตรีมากขึ้นทุกที และอยากจะบอกให้คุณฟังอีกนิดว่า แฟนของพวกเธอยังมีอยู่นะครับ เพราะดนตรีของพวกเธอ ฟังเพื่อการพักผ่อนได้สบายใจดี แผ่นนี้เคยเห็นมีขายในเมืองไทยแล้ว ราคาประมาณ 350-380 บาท ถ้าอดใจรอสักนิด อาจจะได้ราคาสัก 200 กว่าบาท อดใจรอสักนิดดีกว่าครับ

แนวดนตรี - Rock (น่าหัวเราะที่มีคนเรียกพวกเธอเป็นพวก New Wave หรือ New Music ตลกจริงๆ)

Producer - Richard Gottehrer

SP 176