Talking Heads :: The Name Of This Band Is Talking Heads (1982)

ไม่ทราบว่าจะมีใครรู้จัก Talking Heads กันมากขนาดไหน แต่อยากจะฝากวงนี้ไว้สักวงสำหรับนักฟังเพลงที่ต้องการฟังเพลงดีโดยไม่เลือกแนวดนตรี ทางเมืองนอกสับสนมากสำหรับแนวดนตรีของวงนี้ ไม่กล้าที่จะบ่งบอกออกไปได้แน่นอน แต่ที่แน่ๆดนตรีของพวกเขาเป็นไซคีดีลิค แต่ไม่ใช่ร็อค ดนตรีของวงนี้เป็นดนตรีของคนที่ไปทางพังค์ เรียกว่า ไซคีดีลิค พังค์ ก็ได้นะครับ แต่ทางเมืองนอกเขาเรียกเป็นไซคีดีลิคพังค์ ไม่เห็นจะเป็นพังค์เลยผมว่า

แผ่นนี้เป็นแผ่นแสดงสด เป็นแผ่นคู่ แผ่นแรกเป็นการแสดงสดในปี 1977-79 แผ่นที่สองเป็นของปี 80-81 คุณจะเห็นความแตกต่างได้ครับ เราจะมาพูดถึงการแสดงในปี 77-79 กันก่อนนะครับ ตอนนั้นวงนี้เล่นกันแค่ 4 คน มี David Byrne ร้องนำและเล่นกีต้าร์ คนๆนี้ประมาทฝีมือไม่ได้นะครับ เก่งมาก แต่งเพลงเป็นปรัชญา เท่าที่ผมฟังฝีมือแล้ว ในการแสดงสดปี 77-79 เขาเน้นหนักไปด้านกีต้าร์โปร่ง และกีต้าร์จะทำประโยชน์ในด้านการเน้นคอร์ดมากกว่าลีด ก็เป็นไปในแบบดนตรีคนผิวดำล่ะครับ Jerry Harrison เล่นคีย์บอร์ด Tina Weymouth เล่นเบส และเป็นผู้หญิงด้วยครับ เป็นหนึ่งในมือเบสไม่กี่คนที่ผมประทับใจ เธอเล่นเบสด้วยอารมณ์จริงๆ เสียงเบสของเธอโทนเสียงไม่ต่ำแบบที่คิด Chris Frants เล่นกลอง ตอนนี้คุณก็รู้จักนักดนตรีในยุคแรกของวงนี้กันแล้ว

แนวดนตรีในยุคแรกๆฟังแล้วไม่เพราะหรอกครับเพลง และเพลงที่เขาเล่นไม่ใช่เพลงที่เล่นเพื่อความไพเราะ แต่เป็นเพลงที่เล่นกันในแบบโชว์ความสามารถจริงๆ เพลงของคนผิวดำในยุคเก่าๆที่ไม่ถูกดัดแปลงจนกลายมาเป็นดิสโก้หรือเพลง Dance Music ในปัจจุบันเป็นเพลงที่ต้องเล่นด้วยอารมณ์ วงนี้ก็เล่นในแบบนั้น จะสังเกตได้ว่าแนวการแต่งเพลง ลักษณะการเล่นของเขายังไม่เข้าฟอร์มดีนัก เพลง New Feeling กับ A Clean Break คล้ายกันมากจนนึกว่าเป็นเพลงเดียวกัน เพลงบางเพลงของพวกเขาเนื้อหาหนึกอึ้งมาก ออกไปในด้านการเมือง เช่นเพลง Don't Worry About The Govermment ดังนั้นผมจึงบอกแล้วว่า เพลงของวงนี้ไม่ใช่เพลงที่เราจะมานั่งฟังกันสนุกๆ แต่เขามีอะไรให้เรามากกว่าความไพเราะและสนุก ถ้าคุณไม่เก่งภาษาก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจเนื้อร้องก็ได้ แต่พยายามจับจุดเด่นในแนวดนตรีของพวกเขา คุณจะได้ความไพเราะซึ่งออกมาจากความรู้สึกภายใน

เพลงในหน้าแรก เป็นเพลงการแสดงสดในปี 1977 มีอยู่เพลงหนึ่งที่คนฟังส่วนใหญ่คงชอบกันได้ง่าย คือเพลง Psycho Killer ดนตรีออกไปทางดิสโก้บ้าง น่าจะทำให้คนฟังติดหูได้ง่าย แต่ก็ไม่ใช่ดิสโก้แท้ๆหรอกครับ อย่าลืมว่าช่วงนั้นดิสโก้กำลังระบาดนะครับ ดังนั้นดนตรีของวงนี้จึงไม่ใช่ดนตรีในแบบดิ้นลูกเดียว

ส่วนในหน้าสองนั้น เป็นการแสดงสดในปี 79 ดนตรีก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนัก ก็อาจจะพูดว่าเหมือนเดิม คุณต้องอย่าลืมนะครับว่าวงนี้เป็นวงที่สร้างชื่อเสียงขึ้นมาอย่างช้าๆ และแนวดนตรีของเขาเป็นแนวใหม่มาก ดังนั้นการที่จะทำให้คนฟังยอมรับเป็นเรื่องยาก สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดคือเพลงในปี 79 นั้นไม่เอาใจตลาดมากเท่าเพลงในปี 77

ในแผ่นที่ 2 เป็นการแสดงสดในปี 80-81 สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดก็คือ แนวดนตรีของคนผิวดำที่เขาแสดงออกมานั้นเด่นชัดขึ้นจนบอกได้เลยว่านี่คือดนตรีคนผิวดำ ชื่อเสียงที่ได้มาทำให้วงนี้แข็งแกร่งมาก มีการเพิ่มสมาชิกเข้ามา มีสมาชิกคนหนึ่งที่เด่นมากคือ Adrian Belew จำชื่อคนๆนี้ให้ดีนะครับ ผมเชื่อว่าสักวันหนึ่งวงการดนตรีทุกแห่งต้องพูดถึงฝีมือกีต้าร์ของคนนี้ เขามีเทคนิคในการเล่นกีต้าร์แพรวพราว ไม่มีการเล่นออกนอกลู่นอกทาง มีศิลปินมือดีมากมายต้องการตัวเขา ปัจจุบันเขาอยู่กับ King Crimson ออกแผ่นเดี่ยวชุด Lone Rhino ซึ่งดีมาก แผ่นของ King Crimson และแผ่นเดี่ยวของเขา อาจจะนำมาพูดถึงในเร็วๆนี้ครับ

เมื่อ Talking Heads มีชื่อเสียงขึ้นมีนักดนตรีฝีมือดีมาร่วม แนวดนตรีของคนผิวดำเด่นชัดขึ้น ฝีมือของคนในวงก็เด่นมากขึ้น คุณจะเห็นถึงการพัฒนาฝีมือของสมาชิกแต่ละคนได้อย่างดี Tina Weymouth นั้นเห็นได้ชัดมากว่าเธอเล่นเบสดีวันดีคืนจัง เธอทำให้เบสไม่ใช่เครื่องดนตรีลูกเมียน้อยต่อไปได้สวยมาก อย่างเพลง Take Me To The River เธอเล่นเบสคลอเพลงได้เด่นจริงๆ มีหลายสิ่งหลายอย่างในการเล่นเบสของเธอที่ผมชอบมาก จนอยากดูการแสดงของวงนี้ให้ชัดๆเสียที

เพลงของวงนี้ไม่ใช่เพลงสั้นๆแค่ 3-4 นาทีจบ แต่ยาวขึ้น ไม่ใช่เป็นการยัดเพลงให้ยาวขึ้นนะครับ ทำให้ดนตรีของพวกเขามีสีสันมากขึ้นด้วย

ไม่อยากจะพูดว่าเพลงไหนเป็นเพลงเอกของแผ่นชุดนี้เลย อยากจะบอกแต่เพียงว่าแผ่นนี้น่าสะสมมาก นักดนตรีแต่ละคนเล่นกันอย่างเป็นธรรมชาติ คล้ายๆเป็นการเล่นให้กันฟังในแบบเพื่อนฝูงที่มาเจอหน้ากันแล้วก็เล่นดนตรีขึ้นมาเพื่อความสนุกสนานเช่นนั้นล่ะครับ แผ่นอย่างนี้หาฟังไม่ได้ง่ายนะครับ แล้วแนวดนตรีของวงนี้จะทำให้คนที่ไม่ชอบฟังดนตรีของคนผิวดำเหลียวหลังกลับมามองได้อย่างสบาย

แผ่นนี้ราคา 600-650 บาท หาซื้อมาฟังเถอะครับ ดีมากทีเดียว แต่คุณต้องฟังอย่างมีสมาธิหน่อยนะครัย อย่าไปฟังเล่นเป็นอันขาด เพราะไม่เช่นนั้นแล้วคุณจะหาความไพเราะไม่ได้เลย

แนวดนตรี - ไซคีดีลิค พังค์

โปรดิวเซอร์ - Talking Heads

SP 173