REO Speedwagon :: Hi Infidelity (1980)

พูดกันตามความจริง ผมไม่ค่อยชอบฝีมือของ REO มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว อาจจะเป็นเพราะว่า REO ยังไม่แน่ใจว่าจะเล่นเพลงในแบบไหนเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของวงตนเองก็ได้ เลยทำให้ดนตรีของ REO ดูสับสนในแต่ละ LP ที่ทำเสมอ

แต่ REO กว่าจะได้รับความสำเร็จอย่างในปัจจุบันไม่ใช่ความสำเร็จข้ามวันข้ามคืน เหมือนกับวงรุ่นน้องต่างๆ เช่น The Knack, Boston ฯลฯ แต่กินเวลานับสิบกว่าปี จึงทำให้ได้รับความสำเร็จเช่นในปัจจุบัน ใน LP แผ่นก่อนของ REO ก็เป็น LP รวมเพลงเอกของเขา ซึ่งทำให้ใครๆหันมามองดูความสามารถของ REO กันมากขึ้น

และใน LP ชุดนี้ REO ก็เปลี่่ยนรูปแบบของตัวเองไปไม่น้อยทีเดียว หลังจากที่ REO เริ่มจับจุดของคนฟังได้ตั้งแต่ LP ชุด Tuna Fish REO เริ่มหันแนวทางดนตรีมาสู่แนวทางป๊อบร็อค แต่ทำแบบค่อยเป็นค่อยไป ทำให้แฟนๆหรือผู้ฟังไม่ค่อยจะมีความรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลง จนกระทั่งถึง LP ชุดนี้ REO เริ่มหันตัวเป็นวงป๊อบร็อคเต็มตัว แต่ประสบการณ์ที่สร้างสมมานานทำให้ REO รู้ว่าเขาควรจะเล่นดนตรีให้ดูแน่นหนา หนักแน่น เต็มไปด้วยพลัง แต่คนฟังง่ายๆ เข้าสู่คนฟัง โดยที่คนฟังจะไม่รู้สึกตัวว่ากำลังฟังเพลงป๊อบที่เต็มไปด้วยพลังร็อค นับว่าเป็นสิ่งที่น่ายกย่องมาก สำหรับความคิดเช่นนี้ แต่ก็นับว่า REO ทำได้สำเร็จ และไปได้ด้วยดี

หลังจากที่พูดถึง REO ตามความรู้สึกของผมให้ท่านผู้อ่านได้ทราบแล้ว ตอนนี้เรามามองดูถึงเพลงต่างๆใน LP ชุดนี้กันดูบ้าง นับว่าเป็น LP ที่ไม่เอาเปรียบผู้ฟังดีจริงๆ เต็มไปด้วยเพลงน่าฟังต่างๆมากมาย ไม่ใช่มีเพลงเอกจริงๆเพียงเพลงเดียวหรือสองเพลงเท่านั้น แต่ทุกเพลงของ LP ชุดนี้ แสดงถึงการแลกเปลี่ยนระหว่างนักดนตรีและผู้ฟัง นักดนตรีมอบผลงานที่ถูกกลั่นกรองอย่างดีให้แก่ผู้ฟัง เป็น LP ที่คุ้มค่าเงินจริงๆ

เพลงที่ด้อยอย่างไม่น่าเชื่อใน LP ชุดนี้ก็มีนะครับ ไม่ทราบว่าจะโทษใครระหว่างโปรดิวเซอร์ (ที่จริงโปรดิวเซอร์คือนักดนตรีบางคนของวง REO นั่นเอง) หรือฝีมือนักดนตรี นั่นคือเพลง Don't Let Him Go ซึ่งเป็นเพลงเปิดรายการเสียด้วย ขึ้นได้ค่อนข้างสวย แต่ตอนจบจังหวะสะดุด และระดับเสียงลดลงอย่างรวดเร็วจนเกินไป ทำให้เสียอารมณ์

นี่คือเพลงด้อยสำหรับ LP ชุดนี้ แต่เพลงเด่นๆ ยังมีให้ท่านฟังกันอีกมากมาย

Keep On Loving You

ซิงเกิ้ลแผ่นดังสำหรับ LP ชุดนี้ ใช้เปียโนเป็นหลัก ท่วงทำนองเดินไปอย่างราบเรียบ ฟังดูรอบแรกอาจจะไม่ค่อยเห็นความไพเราะมากนัก แต่ถ้าฟังดูหลายๆรอบ ความไพเราะและสดใสจะเพิ่มขึ้นทีละเท่าตัวกันเลยทีเดียว แม้กระทั่งช่วงลีดกีต้าร์ยังฟังดูมีระเบียบ และน่าจับต้องกันเชียวล่ะ

Follow My Heart

ขึ้นต้นนึกว่าจะเป็นเพลงดนตรีในแนวเฮฟวี่ร็อคเสียอีก แต่เสียงร้องของ Kevin Cronin ทำให้ฟังดูเบาลงไปถนัดใจเลยทีเดียว เสียงกีต้าร์ค่อนข้างเด่น โดยเป็นการกรีดกีต้าร์ที่ฟังดูเผินๆ รู้สึกจะขัดกับจังหวะเพลง แต่ก็หาได้เป็นเช่นนั้นไม่ มีการนำเอาระบบเสียงเอ็คโค่มาช่วยมาก เป็นเพลงที่มีเสน่ห์แบบเถื่อนๆดีจัง ตอนใกล้จะจบมีการเร่งจังหวะเพลงให้ค่อนข้างเร็วขึ้น

In Your Letter

เพลงป๊อบหวานๆง่ายๆ น่าจะถูกตัดออกมาเป็นซิงเกิ้ลจริงๆ ฟังครั้งแรกก็ติดใจเสียแล้ว เสียงร้องของ Kevin ประสานไปกับเสียงเปียโนของ Neal Doughty ได้งดงามจริงๆ ฟังดูครั้งแรกนึกว่าเป็นผลงานของ Bob Seger เสียอีก ถ้าจะว่าไปแล้ว LP ชุดนี้ เพลงนี้น่าจะถูกใจคนฟังมากกว่าเพลงอื่นๆ

Take It On The Run

ขึ้นด้วยอคูสติกกีต้าร์ได้นิ่มนวลมาก ท่วงทำนองเพลงพาให้จิตใจเคลิบเคลิ้มไปได้มากทีเดียว เสียงร้องถูกนำออกมาในคีย์เดียว โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง มีช่วงโชว์ดนตรีที่นานมาก

Out Of The Season

ดนตรีค่อนข้างจะคึกคักขึ้นมามากเมื่อนำไปเทียบกับเพลงอื่นๆที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เป็นเพลงที่ไม่มีอะไรมากมายนัก แต่ก็ให้ความสดใส และความรู้สึกอันดีเยี่ยม โดยเฉพาะการประสานเสยงซึ่งมีแบบฉบับแห่งความเป็นตัวของตัวเองอันค่อนข้างวิเศษ

Shakin' It Loose

เพลง Rock & Roll สนุกๆ ได้อิทธิพลมาจากเอลวิสไม่มากก็น้อย ดนตรีเล่นในลีลาของเอลวิสได้อย่างวิเศษ เพียงแต่เสียงของ Keven แตกต่างจากเอลวิสมากมาย จึงทำให้เป็นดนตรี Rock & Roll ในรูปแบบที่ค่อนข้างน่าสนใจ

Someone Tonight

นับเป็นเพลงแห่งการเปลี่ยนบรรยากาศ จึงทำให้ดูเด่นขึ้นมา เพราะเพลงของ REO ส่วนมากเป็นเสียงร้องนำของ Kevin แต่ในเพลงนี้ Bruce Hall มือเบสเป็นผู้ร้อง ฟังดูจึงรู้สึกแปลกๆ เพราะเสียงร้องนำแปลกและแปร่งไป แต่เสียงร้องของ Bruce ก็มีเสน่ห์ไม่ใช่เล่น

LP ชุดนี้นับว่าค่อนข้างคุ้มค่า เพราะมีเพลงดีๆมากมาย จนไม่น่าเสียดายเงินซื้อ และหลังจาก LP ชุดนี้แล้ว REO อาจจะกลายเป็นคลื่นลูกเก่าที่มีแบบฉบับให้รุ่นน้องเอาเป็นตัวอย่างได้มากต่อไป

LP ชุดนี้ขึ้นอันดับหนึ่งของอเมริกาด้วยนะครับ (มีเนื้อร้องแถมมาในซองแผ่นเสียงด้วย)

SP 155