สาว สาว สาว :: ประตูใจ (1983)

ผมพูดกับหัวหน้ากอง บ.ก. แล้วว่า ที่ผมเขียนในสตาร์พิคส์อยู่ทุกวันนี้เพราะผมทำสนองตัณหาตัวผมเอง (ไม่หยาบนะ สำหรับคนที่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ดีจนฟังคำพูดพวกนี้ไม่ได้ ถ้าทนไม่ได้ก็อย่าอ่านนะครับ เพราะผมก็จะเขียนเช่นนี้ตลอดไป) ผมเชื่อมั่นในอัตตาของผม ผมเชื่อมั่นว่าผมยังมีไฟที่จะเขียน ถ้าตราบใดที่ผมหมดตัณหาที่จะเขียนแล้ว ผมก็คงจะเลิกเขียนแน่นอน แต่ตอนนี้ผมยังชอบที่จะสนองตัณหาตัวเองอยู่ เมื่อผมคิดว่าจะสนองตัณหาตัวเองแล้ว ถ้าผมเขียนอะไรลงไปนั่นมาจากความรู้สึกส่วนตัวของผมจริงๆ แต่ถ้าจะให้ผมเขียนในสิ่งที่ไม่ตรงกับความต้องการและตัณหาของตัวผมแล้ว คนอย่างผมจะมีคุณค่าอะไร ก็ไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตที่มีลมหายใจอยู่แค่นั้น

ผลงานชิ้นนี้เป็นอีกชุดหนึ่งที่คุณระย้าอำนวยการผลิตขึ้นมา ผมพูดถึงการทำงานในแบบโปรดิวเซอร์ไปแล้วในชุดภูสมิง ผมเคยบอกแล้วว่าผมไม่ใช่นักวิจารณ์แต่เมื่อส่งมาให้ผมเขียนจะให้ผมลงแต่หน้าปกผลงานแล้วโปรโมตนิดหน่อยว่านี่คือผลงานที่ออกมาแล้วนะ ผมทำไม่ได้หรอกครับ นี่เฉพาะเพลงไทยนะครับ ผมจะไม่ขอโทษคุณระย้าในข้อเขียนชิ้นนี้ ถ้าจะพูดอะไรให้ฟังนิดหน่อยว่าผลงานชุดนี้เป็นผลงานชิ้นที่ 2 ของกลุ่ม สาว-สาว-สาว คุณอรวรรณที่อายุ 18 ปี อ่อนกว่าผมไม่กี่ปีเอง ผมจะไม่พูดถึงเรื่องพวกนี้ เพราะคอลัมน์นี้ไม่ใช่คอลัมน์ข่าวสังคม ซุบซิล แต่สิ่งที่ผมจะพูดก็คือ

ถ้าคุณคิดว่าผลงานชิ้นนี้ดี สร้างสรรค์สิ่งดีงามให้กับสังคมเพลงในเมืองไทย ก็จงภูมิใจในสิ่งนั้น เพราะคุณก็บอกอยู่แล้วว่าผลงานของคุณดี ถ้าคุณคิดว่าดี อย่าไปแคร์กับคำพูดของใคร เพราะคนที่พูดเขาอาจจะอิจฉาพวกคุณก็ได้ แล้วเรื่องเพลงรักๆใคร่ๆ ไม่สำคัญหรอกครับ เพราะเมืองนอกเขาก็หากินกับเพลงแบบนี้มาตั้งแต่ผมยังไม่เกิด และคิดว่าถ้าผมตาย เขาก็ยังคงไม่เลิกหากินกับเพลงประเภทนี้หรอกครับ

แต่ถ้าคุณคิดว่า ผลงานชุดนี้ยังไม่ดีพอ คุณมีทางอยู่ 2 อย่างคือ ข้อหนึ่ง เลิกเล่นดนตรีเสีย แล้วตั้งใจเรียนหนังสือเถอะ แต่ผมแนะนำอย่าทำทางนี้ เพราะคุณกำลังดูถูกตัวคุณเอง ผมเชื่อมั่นในความคิดของผมหลายอย่าง หนึ่งในจำนวนนั้นมีว่า "ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ คนเราสามารถสร้างสิ่งที่ดีกว่าเดิมได้เสมอ" ตอนนี้คุณมีพร้อมทุกอย่าง เช่นมีผู้อำนวยการผลิตที่นักดนตรีหลายคนชมชอบว่าสปอร์ตมาก และฝีมือคุณระย้าดีขึ้นทุกขณะ ข้อที่สองก็คือ ทำผลงานเพื่อสนองตัณหาตัวเองในแบบสร้างสรรค์สิครับ ทำไมศิลปินไทยคนอื่นผมจึงไม่เขียนเช่นนี้ แต่สำหรับคุณผมจึงบอก เพราะผมได้ฟังเพลงสาวนักเรียนนอก ถึงแม้ว่าเนื้อร้องจะไม่กระจ่างนัก แต่เนื้อร้องนั้นเป็นความจริง ผู้หญิงไทย (ผู้ชายด้วย) ผมหมายความถึงผู้หญิงดีนะครับ ไปอเมริกาไม่ใช่ไปเรียน แต่ไปขุดทองหางานทำในอเมริกา ทำตัวเป็นโรบินฮู้ด ไปทำงานที่อยู่ในเมืองไทยทำเป็นหัวสูงทำไม่ได้ เช่นล้างจาน แบบในเนื้อร้องล่ะครับ แต่พอกลับมา กลับวางท่า ข้านี่แหละนักเรียนนอก ส่วนมากเด็กที่พ่อแม่รวยๆเห็นว่าอยู่เมืองไทยเสียแน่ ส่งไปเมืองนอกสักปีสองปี กลับมาพ่อแม่ภาคภูมิใจ แต่จริงๆแล้ว พ่อแม่ไม่รู้หรอกลูกไปเลวไว้แค่ไหน

ผมถึงบอกว่า คุณยังคงมีแวว เพลงนี้ใช้ได้ทีเดียว แต่อีกเก้าเพลงเหรอครับ ผมทราบ แต่ผมไม่เขียน ให้คิดดูเอาเองก็แล้วกันนะครับ ว่าคุณจะเลือกทางไหน แต่ผมอยากจะให้คุณสู้ต่อไป แต่ขอให้ผลงานอย่าเป็นแบบนี้อีก แค่มี"แวว"อย่างเดียวไม่พอ จงส่งประกายให้คนอื่นมองเห็นด้วยครับ

ถ้าคุณระย้าอ่านอยู่ ได้คัดลอกจดหมายที่คุณระย้าส่งมาให้ ประโยคสุดท้ายว่าดังนี้ครับ

"คิดว่าอัลบั้มชุดประตูใจ ของสาวสาวสาว จะมีบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้คุณพอใจได้"

ครับ มีครับ แต่สิ่งที่ผมพอใจไม่เห็นมีในรายชื่อเพลงที่คุณระย้าบอกว่าน่าฟังเลย สงสัยผมคงจะไม่มีฝีมือในการฟังจริงๆนะนี่ แต่ช่วยไม่ได้นะครับ ผมทำ ผมเขียน เพื่อสนองตัณหาตัวเอง อย่าให้ผมต้องโกหกตัวผมเองเลย และผมคิดว่าคุณระย้าก็คงจะไม่ชอบคนหน้าไหว้หลังหลอกนะครับ ต่อหน้าพูดคุณผม แต่ลับหลังกลับไปพูดอีกแบบ ว่าไอ้นี่น่ะหรือ แย่อย่างนั้นอย่างนี้นะ อย่างนี้เรียกว่าคนชอบแทงข้างหลัง แต่ผมไม่ชอบให้ใครแทงผมข้างหลัง ผมก็จะไม่แทงใครข้างหลังหรอกครับ ถ้าข้อเขียนรุนแรงไปบ้างก็เพราะผมยังเชื่อในฝีมือของคุณระย้า ทำให้ผมเชื่อถือกว่านี้อีกหน่อยสิครับ ไม่ใช่เพื่อผม ไม่ใช่เพื่อคุณระย้า แต่เพื่อวงการเพลงไทยครับ

SP 179